Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

торфаагрэга́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

торфаамія́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	торфаамія́чны	торфаамія́чная	торфаамія́чнае	торфаамія́чныя
Р.	торфаамія́чнага	торфаамія́чнай торфаамія́чнае	торфаамія́чнага	торфаамія́чных
Д.	торфаамія́чнаму	торфаамія́чнай	торфаамія́чнаму	торфаамія́чным
В.	торфаамія́чны (неадуш.) торфаамія́чнага (адуш.)	торфаамія́чную	торфаамія́чнае	торфаамія́чныя (неадуш.) торфаамія́чных (адуш.)
Т.	торфаамія́чным	торфаамія́чнай торфаамія́чнаю	торфаамія́чным	торфаамія́чнымі
М.	торфаамія́чным	торфаамія́чнай	торфаамія́чным	торфаамія́чных

Крыніцы: piskunou2012.

торфабало́тны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	торфабало́тны	торфабало́тная	торфабало́тнае	торфабало́тныя
Р.	торфабало́тнага	торфабало́тнай торфабало́тнае	торфабало́тнага	торфабало́тных
Д.	торфабало́тнаму	торфабало́тнай	торфабало́тнаму	торфабало́тным
В.	торфабало́тны (неадуш.) торфабало́тнага (адуш.)	торфабало́тную	торфабало́тнае	торфабало́тныя (неадуш.) торфабало́тных (адуш.)
Т.	торфабало́тным	торфабало́тнай торфабало́тнаю	торфабало́тным	торфабало́тнымі
М.	торфабало́тным	торфабало́тнай	торфабало́тным	торфабало́тных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

торфабето́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

торфабето́нны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	торфабето́нны	торфабето́нная	торфабето́ннае	торфабето́нныя
Р.	торфабето́ннага	торфабето́ннай торфабето́ннае	торфабето́ннага	торфабето́нных
Д.	торфабето́ннаму	торфабето́ннай	торфабето́ннаму	торфабето́нным
В.	торфабето́нны (неадуш.) торфабето́ннага (адуш.)	торфабето́нную	торфабето́ннае	торфабето́нныя (неадуш.) торфабето́нных (адуш.)
Т.	торфабето́нным	торфабето́ннай торфабето́ннаю	торфабето́нным	торфабето́ннымі
М.	торфабето́нным	торфабето́ннай	торфабето́нным	торфабето́нных

Крыніцы: piskunou2012.

торфабрыке́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

торфабрыке́тны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	торфабрыке́тны	торфабрыке́тная	торфабрыке́тнае	торфабрыке́тныя
Р.	торфабрыке́тнага	торфабрыке́тнай торфабрыке́тнае	торфабрыке́тнага	торфабрыке́тных
Д.	торфабрыке́тнаму	торфабрыке́тнай	торфабрыке́тнаму	торфабрыке́тным
В.	торфабрыке́тны (неадуш.) торфабрыке́тнага (адуш.)	торфабрыке́тную	торфабрыке́тнае	торфабрыке́тныя (неадуш.) торфабрыке́тных (адуш.)
Т.	торфабрыке́тным	торфабрыке́тнай торфабрыке́тнаю	торфабрыке́тным	торфабрыке́тнымі
М.	торфабрыке́тным	торфабрыке́тнай	торфабрыке́тным	торфабрыке́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

торфазаво́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

торфаздабыва́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

торфаздабы́тчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Verbum