Румянскі́я
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
| Румянскі́я | |
| Румянскі́х | |
| Румянскі́м | |
| Румянскі́я | |
| Румянскі́мі | |
| Румянскі́х |
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
СкарачэнніРумя́нцава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| Румя́нцава | |
| Румя́нцава | |
| Румя́нцаву | |
| Румя́нцава | |
| Румя́нцавам | |
| Румя́нцаве |
румя́нцаўскі
прыметнік, адносны
| румя́нцаўскі | румя́нцаўская | румя́нцаўскае | румя́нцаўскія | |
| румя́нцаўскага | румя́нцаўскай румя́нцаўскае |
румя́нцаўскага | румя́нцаўскіх | |
| румя́нцаўскаму | румя́нцаўскай | румя́нцаўскаму | румя́нцаўскім | |
| румя́нцаўскі ( румя́нцаўскага ( |
румя́нцаўскую | румя́нцаўскае | румя́нцаўскія ( румя́нцаўскіх ( |
|
| румя́нцаўскім | румя́нцаўскай румя́нцаўскаю |
румя́нцаўскім | румя́нцаўскімі | |
| румя́нцаўскім | румя́нцаўскай | румя́нцаўскім | румя́нцаўскіх | |
Крыніцы:
румя́нчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| румя́нчык | румя́нчыкі | |
| румя́нчыку | румя́нчыкаў | |
| румя́нчыку | румя́нчыкам | |
| румя́нчык | румя́нчыкі | |
| румя́нчыкам | румя́нчыкамі | |
| румя́нчыку | румя́нчыках |
Крыніцы:
румя́ны
прыметнік, якасны
| румя́ны | румя́ная | румя́нае | румя́ныя | |
| румя́нага | румя́най румя́нае |
румя́нага | румя́ных | |
| румя́наму | румя́най | румя́наму | румя́ным | |
| румя́ны ( румя́нага ( |
румя́ную | румя́нае | румя́ныя ( румя́ных ( |
|
| румя́ным | румя́най румя́наю |
румя́ным | румя́нымі | |
| румя́ным | румя́най | румя́ным | румя́ных | |
Крыніцы:
румя́ны
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| румя́ны | |
| румя́н | |
| румя́нам | |
| румя́ны | |
| румя́намі | |
| румя́нах |
Крыніцы: