пава́жкаць
‘змерыць вагу каго-небудзь, чаго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пава́жкаю |
пава́жкаем |
2-я ас. |
пава́жкаеш |
пава́жкаеце |
3-я ас. |
пава́жкае |
пава́жкаюць |
Прошлы час |
м. |
пава́жкаў |
пава́жкалі |
ж. |
пава́жкала |
н. |
пава́жкала |
Загадны лад |
2-я ас. |
пава́жкай |
пава́жкайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
пава́жкаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
пава́жліва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
пава́жліва |
пава́жлівей |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
пава́жлівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
пава́жлівасць |
Р. |
пава́жлівасці |
Д. |
пава́жлівасці |
В. |
пава́жлівасць |
Т. |
пава́жлівасцю |
М. |
пава́жлівасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пава́жлівы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пава́жлівы |
пава́жлівая |
пава́жлівае |
пава́жлівыя |
Р. |
пава́жлівага |
пава́жлівай пава́жлівае |
пава́жлівага |
пава́жлівых |
Д. |
пава́жліваму |
пава́жлівай |
пава́жліваму |
пава́жлівым |
В. |
пава́жлівы (неадуш.) пава́жлівага (адуш.) |
пава́жлівую |
пава́жлівае |
пава́жлівыя (неадуш.) пава́жлівых (адуш.) |
Т. |
пава́жлівым |
пава́жлівай пава́жліваю |
пава́жлівым |
пава́жлівымі |
М. |
пава́жлівым |
пава́жлівай |
пава́жлівым |
пава́жлівых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пава́жна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
пава́жна |
пава́жней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
пава́жнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
пава́жнасць |
Р. |
пава́жнасці |
Д. |
пава́жнасці |
В. |
пава́жнасць |
Т. |
пава́жнасцю |
М. |
пава́жнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
паважне́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
паважне́ю |
паважне́ем |
2-я ас. |
паважне́еш |
паважне́еце |
3-я ас. |
паважне́е |
паважне́юць |
Прошлы час |
м. |
паважне́ў |
паважне́лі |
ж. |
паважне́ла |
н. |
паважне́ла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
паважне́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пава́жнічаць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пава́жнічаю |
пава́жнічаем |
2-я ас. |
пава́жнічаеш |
пава́жнічаеце |
3-я ас. |
пава́жнічае |
пава́жнічаюць |
Прошлы час |
м. |
пава́жнічаў |
пава́жнічалі |
ж. |
пава́жнічала |
н. |
пава́жнічала |
Загадны лад |
2-я ас. |
пава́жнічай |
пава́жнічайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
пава́жнічаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.