няве́руючы
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
м. |
- |
Н. |
няве́руючы |
няве́руючыя |
Р. |
няве́руючага |
няве́руючых |
Д. |
няве́руючаму |
няве́руючым |
В. |
няве́руючага |
няве́руючых |
Т. |
няве́руючым |
няве́руючымі |
М. |
няве́руючым |
няве́руючых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
няве́руючы
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
няве́руючы |
няве́руючая |
няве́руючае |
няве́руючыя |
Р. |
няве́руючага |
няве́руючай няве́руючае |
няве́руючага |
няве́руючых |
Д. |
няве́руючаму |
няве́руючай |
няве́руючаму |
няве́руючым |
В. |
няве́руючага (адуш.) |
няве́руючую |
няве́руючае |
няве́руючых (адуш.) |
Т. |
няве́руючым |
няве́руючай няве́руючаю |
няве́руючым |
няве́руючымі |
М. |
няве́руючым |
няве́руючай |
няве́руючым |
няве́руючых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Няве́ры
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Няве́ры |
Р. |
Няве́р Няве́раў |
Д. |
Няве́рам |
В. |
Няве́ры |
Т. |
Няве́рамі |
М. |
Няве́рах |
няве́села
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
няве́села |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
няве́ста
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
няве́ста |
няве́сты |
Р. |
няве́сты |
няве́ст |
Д. |
няве́сце |
няве́стам |
В. |
няве́сту |
няве́ст |
Т. |
няве́стай няве́стаю |
няве́стамі |
М. |
няве́сце |
няве́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
няве́стачка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
няве́стачка |
няве́стачкі |
Р. |
няве́стачкі |
няве́стачак |
Д. |
няве́стачцы |
няве́стачкам |
В. |
няве́стачку |
няве́стачак |
Т. |
няве́стачкай няве́стачкаю |
няве́стачкамі |
М. |
няве́стачцы |
няве́стачках |
Крыніцы:
piskunou2012.
няве́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
няве́стка |
няве́сткі |
Р. |
няве́сткі |
няве́стак |
Д. |
няве́стцы |
няве́сткам |
В. |
няве́стку |
няве́стак |
Т. |
няве́сткай няве́сткаю |
няве́сткамі |
М. |
няве́стцы |
няве́стках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
няве́стчын
прыметнік, прыналежны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
няве́стчын |
няве́стчына |
няве́стчына |
няве́стчыны |
Р. |
няве́стчынага |
няве́стчынай няве́стчынае |
няве́стчынага |
няве́стчыных |
Д. |
няве́стчынаму |
няве́стчынай |
няве́стчынаму |
няве́стчыным |
В. |
няве́стчын (неадуш.) няве́стчынага (адуш.) |
няве́стчыну |
няве́стчына |
няве́стчыны (неадуш.) няве́стчыных (адуш.) |
Т. |
няве́стчыным |
няве́стчынай няве́стчынаю |
няве́стчыным |
няве́стчынымі |
М. |
няве́стчыным |
няве́стчынай |
няве́стчыным |
няве́стчыных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
няве́сцін
прыметнік, прыналежны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
няве́сцін |
няве́сціна |
няве́сціна |
няве́сціны |
Р. |
няве́сцінага |
няве́сцінай няве́сцінае |
няве́сцінага |
няве́сціных |
Д. |
няве́сцінаму |
няве́сцінай |
няве́сцінаму |
няве́сціным |
В. |
няве́сцін (неадуш.) няве́сцінага (адуш.) |
няве́сціну |
няве́сціна |
няве́сціны (неадуш.) няве́сціных (адуш.) |
Т. |
няве́сціным |
няве́сцінай няве́сцінаю |
няве́сціным |
няве́сцінымі |
М. |
няве́сціным |
няве́сцінай |
няве́сціным |
няве́сціных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
няве́сціцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
няве́сціцца |
няве́сцяцца |
Прошлы час |
м. |
няве́сціўся |
няве́сціліся |
ж. |
няве́сцілася |
н. |
няве́сцілася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
няве́сцячыся |
Крыніцы:
piskunou2012.