начарня́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
начарня́юся |
начарня́емся |
2-я ас. |
начарня́ешся |
начарня́ецеся |
3-я ас. |
начарня́ецца |
начарня́юцца |
Прошлы час |
м. |
начарня́ўся |
начарня́ліся |
ж. |
начарня́лася |
н. |
начарня́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
начарня́йся |
начарня́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
начарня́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
начарня́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
начарня́ю |
начарня́ем |
2-я ас. |
начарня́еш |
начарня́еце |
3-я ас. |
начарня́е |
начарня́юць |
Прошлы час |
м. |
начарня́ў |
начарня́лі |
ж. |
начарня́ла |
н. |
начарня́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
начарня́й |
начарня́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
начарня́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
начарта́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
начарта́льны |
начарта́льная |
начарта́льнае |
начарта́льныя |
Р. |
начарта́льнага |
начарта́льнай начарта́льнае |
начарта́льнага |
начарта́льных |
Д. |
начарта́льнаму |
начарта́льнай |
начарта́льнаму |
начарта́льным |
В. |
начарта́льны (неадуш.) начарта́льнага (адуш.) |
начарта́льную |
начарта́льнае |
начарта́льныя (неадуш.) начарта́льных (адуш.) |
Т. |
начарта́льным |
начарта́льнай начарта́льнаю |
начарта́льным |
начарта́льнымі |
М. |
начарта́льным |
начарта́льнай |
начарта́льным |
начарта́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
начарці́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
начарчу́ |
начэ́рцім |
2-я ас. |
начэ́рціш |
начэ́рціце |
3-я ас. |
начэ́рціць |
начэ́рцяць |
Прошлы час |
м. |
начарці́ў |
начарці́лі |
ж. |
начарці́ла |
н. |
начарці́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
начарці́ |
начарці́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
начарці́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
начарэ́паны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
начарэ́паны |
начарэ́паная |
начарэ́панае |
начарэ́паныя |
Р. |
начарэ́панага |
начарэ́панай начарэ́панае |
начарэ́панага |
начарэ́паных |
Д. |
начарэ́панаму |
начарэ́панай |
начарэ́панаму |
начарэ́паным |
В. |
начарэ́паны (неадуш.) начарэ́панага (адуш.) |
начарэ́паную |
начарэ́панае |
начарэ́паныя (неадуш.) начарэ́паных (адуш.) |
Т. |
начарэ́паным |
начарэ́панай начарэ́панаю |
начарэ́паным |
начарэ́панымі |
М. |
начарэ́паным |
начарэ́панай |
начарэ́паным |
начарэ́паных |
Крыніцы:
piskunou2012.
начарэ́паць
‘набраць, захапіць, начэрпаць чаго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
начарэ́паю |
начарэ́паем |
2-я ас. |
начарэ́паеш |
начарэ́паеце |
3-я ас. |
начарэ́пае |
начарэ́паюць |
Прошлы час |
м. |
начарэ́паў |
начарэ́палі |
ж. |
начарэ́пала |
н. |
начарэ́пала |
Загадны лад |
2-я ас. |
начарэ́пай |
начарэ́пайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
начарэ́паўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
начаса́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
начаса́ны |
начаса́ная |
начаса́нае |
начаса́ныя |
Р. |
начаса́нага |
начаса́най начаса́нае |
начаса́нага |
начаса́ных |
Д. |
начаса́наму |
начаса́най |
начаса́наму |
начаса́ным |
В. |
начаса́ны (неадуш.) начаса́нага (адуш.) |
начаса́ную |
начаса́нае |
начаса́ныя (неадуш.) начаса́ных (адуш.) |
Т. |
начаса́ным |
начаса́най начаса́наю |
начаса́ным |
начаса́нымі |
М. |
начаса́ным |
начаса́най |
начаса́ным |
начаса́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
начаса́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
начаса́ны |
начаса́ная |
начаса́нае |
начаса́ныя |
Р. |
начаса́нага |
начаса́най начаса́нае |
начаса́нага |
начаса́ных |
Д. |
начаса́наму |
начаса́най |
начаса́наму |
начаса́ным |
В. |
начаса́ны (неадуш.) начаса́нага (адуш.) |
начаса́ную |
начаса́нае |
начаса́ныя (неадуш.) начаса́ных (адуш.) |
Т. |
начаса́ным |
начаса́най начаса́наю |
начаса́ным |
начаса́нымі |
М. |
начаса́ным |
начаса́най |
начаса́ным |
начаса́ных |
Кароткая форма: начаса́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
начаса́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
начашу́ |
начэ́шам |
2-я ас. |
начэ́шаш |
начэ́шаце |
3-я ас. |
начэ́ша |
начэ́шуць |
Прошлы час |
м. |
начаса́ў |
начаса́лі |
ж. |
начаса́ла |
н. |
начаса́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
начашы́ |
начашы́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
начаса́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.