начарэ́паць
‘набраць, захапіць, начэрпаць чаго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| начарэ́паю | начарэ́паем | |
| начарэ́паеш | начарэ́паеце | |
| начарэ́пае | начарэ́паюць | |
| Прошлы час | ||
| начарэ́паў | начарэ́палі | |
| начарэ́пала | ||
| начарэ́пала | ||
| Загадны лад | ||
| начарэ́пай | начарэ́пайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| начарэ́паўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)