начарня́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. начарня́ю начарня́ем
2-я ас. начарня́еш начарня́еце
3-я ас. начарня́е начарня́юць
Прошлы час
м. начарня́ў начарня́лі
ж. начарня́ла
н. начарня́ла
Загадны лад
2-я ас. начарня́й начарня́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час начарня́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)