Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
аоуыэ

друго́дзень

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
друго́дзень - -

Крыніцы: piskunou2012.

друго́е

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. друго́е
Р. друго́га
Д. друго́му
В. друго́е
Т. другі́м
М. другі́м

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

дру́еўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дру́еўскі дру́еўская дру́еўскае дру́еўскія
Р. дру́еўскага дру́еўскай
дру́еўскае		 дру́еўскага дру́еўскіх
Д. дру́еўскаму дру́еўскай дру́еўскаму дру́еўскім
В. дру́еўскі (неадуш.)
дру́еўскага (адуш.)		 дру́еўскую дру́еўскае дру́еўскія (неадуш.)
дру́еўскіх (адуш.)
Т. дру́еўскім дру́еўскай
дру́еўскаю		 дру́еўскім дру́еўскімі
М. дру́еўскім дру́еўскай дру́еўскім дру́еўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

дружа́ка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дружа́ка дружа́кі
Р. дружа́кі дружа́к
Д. дружа́ку дружа́кам
В. дружа́ку дружа́к
Т. дружа́кам дружа́камі
М. дружа́ку дружа́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дружалю́бна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
дружалю́бна дружалю́бней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

дружалю́бнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. дружалю́бнасць
Р. дружалю́бнасці
Д. дружалю́бнасці
В. дружалю́бнасць
Т. дружалю́бнасцю
М. дружалю́бнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дружалю́бны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дружалю́бны дружалю́бная дружалю́бнае дружалю́бныя
Р. дружалю́бнага дружалю́бнай
дружалю́бнае		 дружалю́бнага дружалю́бных
Д. дружалю́бнаму дружалю́бнай дружалю́бнаму дружалю́бным
В. дружалю́бны (неадуш.)
дружалю́бнага (адуш.)		 дружалю́бную дружалю́бнае дружалю́бныя (неадуш.)
дружалю́бных (адуш.)
Т. дружалю́бным дружалю́бнай
дружалю́бнаю		 дружалю́бным дружалю́бнымі
М. дружалю́бным дружалю́бнай дружалю́бным дружалю́бных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дружалю́бства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дружалю́бства
Р. дружалю́бства
Д. дружалю́бству
В. дружалю́бства
Т. дружалю́бствам
М. дружалю́бстве

Крыніцы: piskunou2012.

дружа́цкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дружа́цкі дружа́цкая дружа́цкае дружа́цкія
Р. дружа́цкага дружа́цкай
дружа́цкае		 дружа́цкага дружа́цкіх
Д. дружа́цкаму дружа́цкай дружа́цкаму дружа́цкім
В. дружа́цкі (неадуш.)
дружа́цкага (адуш.)		 дружа́цкую дружа́цкае дружа́цкія (неадуш.)
дружа́цкіх (адуш.)
Т. дружа́цкім дружа́цкай
дружа́цкаю		 дружа́цкім дружа́цкімі
М. дружа́цкім дружа́цкай дружа́цкім дружа́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

дру́жачка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дру́жачка дру́жачкі
Р. дру́жачкі дру́жачак
Д. дру́жачцы дру́жачкам
В. дру́жачку дру́жачак
Т. дру́жачкай
дру́жачкаю		 дру́жачкамі
М. дру́жачцы дру́жачках

Крыніцы: piskunou2012.