дружа́ка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дружа́ка дружа́кі
Р. дружа́кі дружа́к
Д. дружа́ку дружа́кам
В. дружа́ку дружа́к
Т. дружа́кам дружа́камі
М. дружа́ку дружа́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)