Verbum

анлайнавы слоўнік

Гайле́шы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Гайлю́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

га́ймараў

прыметнік, прыналежны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	га́ймараў	га́ймарава	га́ймарава	га́ймаравы
Р.	га́ймаравага	га́ймаравай га́ймаравае	га́ймаравага	га́ймаравых
Д.	га́ймараваму	га́ймаравай	га́ймараваму	га́ймаравым
В.	га́ймараў (неадуш.) га́ймаравага (адуш.)	га́ймараву	га́ймарава	га́ймаравы (неадуш.) га́ймаравых (адуш.)
Т.	га́ймаравым	га́ймаравай га́ймараваю	га́ймаравым	га́ймаравымі
М.	га́ймаравым	га́ймаравай	га́ймаравым	га́ймаравых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гаймары́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гаймары́тны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	гаймары́тны	гаймары́тная	гаймары́тнае	гаймары́тныя
Р.	гаймары́тнага	гаймары́тнай гаймары́тнае	гаймары́тнага	гаймары́тных
Д.	гаймары́тнаму	гаймары́тнай	гаймары́тнаму	гаймары́тным
В.	гаймары́тны (неадуш.) гаймары́тнага (адуш.)	гаймары́тную	гаймары́тнае	гаймары́тныя (неадуш.) гаймары́тных (адуш.)
Т.	гаймары́тным	гаймары́тнай гаймары́тнаю	гаймары́тным	гаймары́тнымі
М.	гаймары́тным	гаймары́тнай	гаймары́тным	гаймары́тных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Га́йна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

га́йненскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	га́йненскі	га́йненская	га́йненскае	га́йненскія
Р.	га́йненскага	га́йненскай га́йненскае	га́йненскага	га́йненскіх
Д.	га́йненскаму	га́йненскай	га́йненскаму	га́йненскім
В.	га́йненскі (неадуш.) га́йненскага (адуш.)	га́йненскую	га́йненскае	га́йненскія (неадуш.) га́йненскіх (адуш.)
Т.	га́йненскім	га́йненскай га́йненскаю	га́йненскім	га́йненскімі
М.	га́йненскім	га́йненскай	га́йненскім	га́йненскіх

Крыніцы: piskunou2012.

га́йнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Гайні́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Гайніне́ц

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне