Гайні́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Гайні́н
Р. Гайніна́
Д. Гайніну́
В. Гайні́н
Т. Гайніно́м
М. Гайніне́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)