Гайніне́ц

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Гайніне́ц
Р. Гайнінца́
Д. Гайнінцу́
В. Гайніне́ц
Т. Гайнінцо́м
М. Гайнінцы́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)