Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
абвгдежзійклмнпрстфхцчшюя

вы́шкаліць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́шкалю вы́шкалім
2-я ас. вы́шкаліш вы́шкаліце
3-я ас. вы́шкаліць вы́шкаляць
Прошлы час
м. вы́шкаліў вы́шкалілі
ж. вы́шкаліла
н. вы́шкаліла
Загадны лад
2-я ас. вы́шкалі вы́шкаліце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́шкаліўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

вышкаманта́жнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вышкаманта́жнік вышкаманта́жнікі
Р. вышкаманта́жніка вышкаманта́жнікаў
Д. вышкаманта́жніку вышкаманта́жнікам
В. вышкаманта́жніка вышкаманта́жнікаў
Т. вышкаманта́жнікам вышкаманта́жнікамі
М. вышкаманта́жніку вышкаманта́жніках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

вышкаманта́жны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вышкаманта́жны вышкаманта́жная вышкаманта́жнае вышкаманта́жныя
Р. вышкаманта́жнага вышкаманта́жнай
вышкаманта́жнае		 вышкаманта́жнага вышкаманта́жных
Д. вышкаманта́жнаму вышкаманта́жнай вышкаманта́жнаму вышкаманта́жным
В. вышкаманта́жны (неадуш.)
вышкаманта́жнага (адуш.)		 вышкаманта́жную вышкаманта́жнае вышкаманта́жныя (неадуш.)
вышкаманта́жных (адуш.)
Т. вышкаманта́жным вышкаманта́жнай
вышкаманта́жнаю		 вышкаманта́жным вышкаманта́жнымі
М. вышкаманта́жным вышкаманта́жнай вышкаманта́жным вышкаманта́жных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Вы́шкаўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Вы́шкаўка
Р. Вы́шкаўкі
Д. Вы́шкаўцы
В. Вы́шкаўку
Т. Вы́шкаўкай
Вы́шкаўкаю
М. Вы́шкаўцы

Вы́шкаў-Бу́рыцкае

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Вы́шкаў-Бу́рыцкае
Р. Вы́шкаў-Бу́рыцкага
Д. Вы́шкаў-Бу́рыцкаму
В. Вы́шкаў-Бу́рыцкае
Т. Вы́шкаў-Бу́рыцкім
М. Вы́шкаў-Бу́рыцкім

вы́шкі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. вы́шкі
Р. вы́шак
Д. вы́шкам
В. вы́шкі
Т. вы́шкамі
М. вы́шках

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

вы́шклены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́шклены вы́шкленая вы́шкленае вы́шкленыя
Р. вы́шкленага вы́шкленай
вы́шкленае		 вы́шкленага вы́шкленых
Д. вы́шкленаму вы́шкленай вы́шкленаму вы́шкленым
В. вы́шклены (неадуш.)
вы́шкленага (адуш.)		 вы́шкленую вы́шкленае вы́шкленыя (неадуш.)
вы́шкленых (адуш.)
Т. вы́шкленым вы́шкленай
вы́шкленаю		 вы́шкленым вы́шкленымі
М. вы́шкленым вы́шкленай вы́шкленым вы́шкленых

Крыніцы: piskunou2012.

вы́шклены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́шклены вы́шкленая вы́шкленае вы́шкленыя
Р. вы́шкленага вы́шкленай
вы́шкленае		 вы́шкленага вы́шкленых
Д. вы́шкленаму вы́шкленай вы́шкленаму вы́шкленым
В. вы́шклены (неадуш.)
вы́шкленага (адуш.)		 вы́шкленую вы́шкленае вы́шкленыя (неадуш.)
вы́шкленых (адуш.)
Т. вы́шкленым вы́шкленай
вы́шкленаю		 вы́шкленым вы́шкленымі
М. вы́шкленым вы́шкленай вы́шкленым вы́шкленых

Крыніцы: piskunou2012.

вы́шкліць

‘зашкліць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́шклю вы́шклім
2-я ас. вы́шкліш вы́шкліце
3-я ас. вы́шкліць вы́шкляць
Прошлы час
м. вы́шкліў вы́шклілі
ж. вы́шкліла
н. вы́шкліла
Загадны лад
2-я ас. вы́шклі вы́шкліце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́шкліўшы

Крыніцы: piskunou2012.

вы́шкурыць

‘апрацаваць паверхню чаго-небудзь скурай; выклікаць, выбавіць каго-небудзь; атрымаць падманам што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́шкуру вы́шкурым
2-я ас. вы́шкурыш вы́шкурыце
3-я ас. вы́шкурыць вы́шкураць
Прошлы час
м. вы́шкурыў вы́шкурылі
ж. вы́шкурыла
н. вы́шкурыла
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́шкурыўшы

Крыніцы: piskunou2012.