вышкаманта́жнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
вышкаманта́жнік | вышкаманта́жнікі | |
вышкаманта́жніка | вышкаманта́жнікаў | |
вышкаманта́жніку | вышкаманта́жнікам | |
вышкаманта́жніка | вышкаманта́жнікаў | |
вышкаманта́жнікам | вышкаманта́жнікамі | |
вышкаманта́жніку | вышкаманта́жніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)