вы́шкурыць
‘апрацаваць паверхню чаго-небудзь скурай; выклікаць, выбавіць каго-небудзь; атрымаць падманам што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| вы́шкуру | вы́шкурым | |
| вы́шкурыш | вы́шкурыце | |
| вы́шкурыць | вы́шкураць | |
| Прошлы час | ||
| вы́шкурыў | вы́шкурылі | |
| вы́шкурыла | ||
| вы́шкурыла | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| вы́шкурыўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)