Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

ванілі́навы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ванілі́навы ванілі́навая ванілі́навае ванілі́навыя
Р. ванілі́навага ванілі́навай
ванілі́навае
ванілі́навага ванілі́навых
Д. ванілі́наваму ванілі́навай ванілі́наваму ванілі́навым
В. ванілі́навы (неадуш.)
ванілі́навага (адуш.)
ванілі́навую ванілі́навае ванілі́навыя (неадуш.)
ванілі́навых (адуш.)
Т. ванілі́навым ванілі́навай
ванілі́наваю
ванілі́навым ванілі́навымі
М. ванілі́навым ванілі́навай ванілі́навым ванілі́навых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

вані́ль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. вані́ль
Р. вані́лі
Д. вані́лі
В. вані́ль
Т. вані́ллю
М. вані́лі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вані́льна-іры́савы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вані́льна-іры́савы вані́льна-іры́савая вані́льна-іры́савае вані́льна-іры́савыя
Р. вані́льна-іры́савага вані́льна-іры́савай
вані́льна-іры́савае
вані́льна-іры́савага вані́льна-іры́савых
Д. вані́льна-іры́саваму вані́льна-іры́савай вані́льна-іры́саваму вані́льна-іры́савым
В. вані́льна-іры́савы (неадуш.)
вані́льна-іры́савага (адуш.)
вані́льна-іры́савую вані́льна-іры́савае вані́льна-іры́савыя (неадуш.)
вані́льна-іры́савых (адуш.)
Т. вані́льна-іры́савым вані́льна-іры́савай
вані́льна-іры́саваю
вані́льна-іры́савым вані́льна-іры́савымі
М. вані́льна-іры́савым вані́льна-іры́савай вані́льна-іры́савым вані́льна-іры́савых

Крыніцы: piskunou2012.

вані́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вані́льны вані́льная вані́льнае вані́льныя
Р. вані́льнага вані́льнай
вані́льнае
вані́льнага вані́льных
Д. вані́льнаму вані́льнай вані́льнаму вані́льным
В. вані́льны (неадуш.)
вані́льнага (адуш.)
вані́льную вані́льнае вані́льныя (неадуш.)
вані́льных (адуш.)
Т. вані́льным вані́льнай
вані́льнаю
вані́льным вані́льнымі
М. вані́льным вані́льнай вані́льным вані́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ванітава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ванітава́нне
Р. ванітава́ння
Д. ванітава́нню
В. ванітава́нне
Т. ванітава́ннем
М. ванітава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ванітава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ваніту́ю ваніту́ем
2-я ас. ваніту́еш ваніту́еце
3-я ас. ваніту́е ваніту́юць
Прошлы час
м. ванітава́ў ванітава́лі
ж. ванітава́ла
н. ванітава́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час ваніту́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ваніто́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ваніто́ўны ваніто́ўная ваніто́ўнае ваніто́ўныя
Р. ваніто́ўнага ваніто́ўнай
ваніто́ўнае
ваніто́ўнага ваніто́ўных
Д. ваніто́ўнаму ваніто́ўнай ваніто́ўнаму ваніто́ўным
В. ваніто́ўны (неадуш.)
ваніто́ўнага (адуш.)
ваніто́ўную ваніто́ўнае ваніто́ўныя (неадуш.)
ваніто́ўных (адуш.)
Т. ваніто́ўным ваніто́ўнай
ваніто́ўнаю
ваніто́ўным ваніто́ўнымі
М. ваніто́ўным ваніто́ўнай ваніто́ўным ваніто́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

вані́ты

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. вані́ты
Р. вані́таў
Д. вані́там
В. вані́ты
Т. вані́тамі
М. вані́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ванку́вер

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ванку́вер
Р. Ванку́вера
Д. Ванку́веру
В. Ванку́вер
Т. Ванку́верам
М. Ванку́веры

ванку́верскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ванку́верскі ванку́верская ванку́верскае ванку́верскія
Р. ванку́верскага ванку́верскай
ванку́верскае
ванку́верскага ванку́верскіх
Д. ванку́верскаму ванку́верскай ванку́верскаму ванку́верскім
В. ванку́верскі (неадуш.)
ванку́верскага (адуш.)
ванку́верскую ванку́верскае ванку́верскія (неадуш.)
ванку́верскіх (адуш.)
Т. ванку́верскім ванку́верскай
ванку́верскаю
ванку́верскім ванку́верскімі
М. ванку́верскім ванку́верскай ванку́верскім ванку́верскіх

Крыніцы: piskunou2012.