ванілі́навы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ванілі́навы |
ванілі́навая |
ванілі́навае |
ванілі́навыя |
Р. |
ванілі́навага |
ванілі́навай ванілі́навае |
ванілі́навага |
ванілі́навых |
Д. |
ванілі́наваму |
ванілі́навай |
ванілі́наваму |
ванілі́навым |
В. |
ванілі́навы (неадуш.) ванілі́навага (адуш.) |
ванілі́навую |
ванілі́навае |
ванілі́навыя (неадуш.) ванілі́навых (адуш.) |
Т. |
ванілі́навым |
ванілі́навай ванілі́наваю |
ванілі́навым |
ванілі́навымі |
М. |
ванілі́навым |
ванілі́навай |
ванілі́навым |
ванілі́навых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вані́ль
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
вані́ль |
Р. |
вані́лі |
Д. |
вані́лі |
В. |
вані́ль |
Т. |
вані́ллю |
М. |
вані́лі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вані́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вані́льны |
вані́льная |
вані́льнае |
вані́льныя |
Р. |
вані́льнага |
вані́льнай вані́льнае |
вані́льнага |
вані́льных |
Д. |
вані́льнаму |
вані́льнай |
вані́льнаму |
вані́льным |
В. |
вані́льны (неадуш.) вані́льнага (адуш.) |
вані́льную |
вані́льнае |
вані́льныя (неадуш.) вані́льных (адуш.) |
Т. |
вані́льным |
вані́льнай вані́льнаю |
вані́льным |
вані́льнымі |
М. |
вані́льным |
вані́льнай |
вані́льным |
вані́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ванітава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
ванітава́нне |
Р. |
ванітава́ння |
Д. |
ванітава́нню |
В. |
ванітава́нне |
Т. |
ванітава́ннем |
М. |
ванітава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ванітава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ваніту́ю |
ваніту́ем |
2-я ас. |
ваніту́еш |
ваніту́еце |
3-я ас. |
ваніту́е |
ваніту́юць |
Прошлы час |
м. |
ванітава́ў |
ванітава́лі |
ж. |
ванітава́ла |
н. |
ванітава́ла |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ваніту́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вані́ты
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
вані́ты |
Р. |
вані́таў |
Д. |
вані́там |
В. |
вані́ты |
Т. |
вані́тамі |
М. |
вані́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Ванку́вер
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ванку́вер |
Р. |
Ванку́вера |
Д. |
Ванку́веру |
В. |
Ванку́вер |
Т. |
Ванку́верам |
М. |
Ванку́веры |