Ванку́вер

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ванку́вер
Р. Ванку́вера
Д. Ванку́веру
В. Ванку́вер
Т. Ванку́верам
М. Ванку́веры

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)