ванітава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ваніту́ю ваніту́ем
2-я ас. ваніту́еш ваніту́еце
3-я ас. ваніту́е ваніту́юць
Прошлы час
м. ванітава́ў ванітава́лі
ж. ванітава́ла
н. ванітава́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час ваніту́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)