Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
агеёілорстуш

афарысты́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. афарысты́чнасць
Р. афарысты́чнасці
Д. афарысты́чнасці
В. афарысты́чнасць
Т. афарысты́чнасцю
М. афарысты́чнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

афарысты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. афарысты́чны афарысты́чная афарысты́чнае афарысты́чныя
Р. афарысты́чнага афарысты́чнай
афарысты́чнае		 афарысты́чнага афарысты́чных
Д. афарысты́чнаму афарысты́чнай афарысты́чнаму афарысты́чным
В. афарысты́чны (неадуш.)
афарысты́чнага (адуш.)		 афарысты́чную афарысты́чнае афарысты́чныя (неадуш.)
афарысты́чных (адуш.)
Т. афарысты́чным афарысты́чнай
афарысты́чнаю		 афарысты́чным афарысты́чнымі
М. афарысты́чным афарысты́чнай афарысты́чным афарысты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

афа́тык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. афа́тык афа́тыкі
Р. афа́тыка афа́тыкаў
Д. афа́тыку афа́тыкам
В. афа́тыка афа́тыкаў
Т. афа́тыкам афа́тыкамі
М. афа́тыку афа́тыках

Крыніцы: piskunou2012.

афаты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. афаты́чны афаты́чная афаты́чнае афаты́чныя
Р. афаты́чнага афаты́чнай
афаты́чнае		 афаты́чнага афаты́чных
Д. афаты́чнаму афаты́чнай афаты́чнаму афаты́чным
В. афаты́чны (неадуш.)
афаты́чнага (адуш.)		 афаты́чную афаты́чнае афаты́чныя (неадуш.)
афаты́чных (адуш.)
Т. афаты́чным афаты́чнай
афаты́чнаю		 афаты́чным афаты́чнымі
М. афаты́чным афаты́чнай афаты́чным афаты́чных

Крыніцы: piskunou2012.