асме́ліць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
асме́лю |
асме́лім |
2-я ас. |
асме́ліш |
асме́ліце |
3-я ас. |
асме́ліць |
асме́ляць |
Прошлы час |
м. |
асме́ліў |
асме́лілі |
ж. |
асме́ліла |
н. |
асме́ліла |
Загадны лад |
2-я ас. |
асме́ль |
асме́льце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
асме́ліўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
асме́львацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
асме́льваюся |
асме́льваемся |
2-я ас. |
асме́льваешся |
асме́льваецеся |
3-я ас. |
асме́льваецца |
асме́льваюцца |
Прошлы час |
м. |
асме́льваўся |
асме́льваліся |
ж. |
асме́львалася |
н. |
асме́львалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
асме́львайся |
асме́львайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
асме́льваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асме́льваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
асме́льваю |
асме́льваем |
2-я ас. |
асме́льваеш |
асме́льваеце |
3-я ас. |
асме́львае |
асме́льваюць |
Прошлы час |
м. |
асме́льваў |
асме́львалі |
ж. |
асме́львала |
н. |
асме́львала |
Загадны лад |
2-я ас. |
асме́львай |
асме́львайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
асме́льваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
асме́яны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
асме́яны |
асме́яная |
асме́янае |
асме́яныя |
Р. |
асме́янага |
асме́янай асме́янае |
асме́янага |
асме́яных |
Д. |
асме́янаму |
асме́янай |
асме́янаму |
асме́яным |
В. |
асме́яны (неадуш.) асме́янага (адуш.) |
асме́яную |
асме́янае |
асме́яныя (неадуш.) асме́яных (адуш.) |
Т. |
асме́яным |
асме́янай асме́янаю |
асме́яным |
асме́янымі |
М. |
асме́яным |
асме́янай |
асме́яным |
асме́яных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
асме́яны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
асме́яны |
асме́яная |
асме́янае |
асме́яныя |
Р. |
асме́янага |
асме́янай асме́янае |
асме́янага |
асме́яных |
Д. |
асме́янаму |
асме́янай |
асме́янаму |
асме́яным |
В. |
асме́яны (неадуш.) асме́янага (адуш.) |
асме́яную |
асме́янае |
асме́яныя (неадуш.) асме́яных (адуш.) |
Т. |
асме́яным |
асме́янай асме́янаю |
асме́яным |
асме́янымі |
М. |
асме́яным |
асме́янай |
асме́яным |
асме́яных |
Кароткая форма: асме́яна.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
асмо́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
асмо́л |
Р. |
асмо́лу |
Д. |
асмо́лу |
В. |
асмо́л |
Т. |
асмо́лам |
М. |
асмо́ле |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Асмо́лава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Асмо́лава |
Р. |
Асмо́лава |
Д. |
Асмо́лаву |
В. |
Асмо́лава |
Т. |
Асмо́лавам |
М. |
Асмо́лаве |
Асмо́лавічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Асмо́лавічы |
Р. |
Асмо́лавіч Асмо́лавічаў |
Д. |
Асмо́лавічам |
В. |
Асмо́лавічы |
Т. |
Асмо́лавічамі |
М. |
Асмо́лавічах |
Асмо́лаўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Асмо́лаўка |
Р. |
Асмо́лаўкі |
Д. |
Асмо́лаўцы |
В. |
Асмо́лаўку |
Т. |
Асмо́лаўкай Асмо́лаўкаю |
М. |
Асмо́лаўцы |
асмо́лены
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
асмо́лены |
асмо́леная |
асмо́ленае |
асмо́леныя |
Р. |
асмо́ленага |
асмо́ленай асмо́ленае |
асмо́ленага |
асмо́леных |
Д. |
асмо́ленаму |
асмо́ленай |
асмо́ленаму |
асмо́леным |
В. |
асмо́лены (неадуш.) асмо́ленага (адуш.) |
асмо́леную |
асмо́ленае |
асмо́леныя (неадуш.) асмо́леных (адуш.) |
Т. |
асмо́леным |
асмо́ленай асмо́ленаю |
асмо́леным |
асмо́ленымі |
М. |
асмо́леным |
асмо́ленай |
асмо́леным |
асмо́леных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.