асаджа́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
асаджа́льнік |
асаджа́льнікі |
Р. |
асаджа́льніка |
асаджа́льнікаў |
Д. |
асаджа́льніку |
асаджа́льнікам |
В. |
асаджа́льнік |
асаджа́льнікі |
Т. |
асаджа́льнікам |
асаджа́льнікамі |
М. |
асаджа́льніку |
асаджа́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
аса́джаны
‘да асадзіць1 - умацаваць’
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аса́джаны |
аса́джаная |
аса́джанае |
аса́джаныя |
Р. |
аса́джанага |
аса́джанай аса́джанае |
аса́джанага |
аса́джаных |
Д. |
аса́джанаму |
аса́джанай |
аса́джанаму |
аса́джаным |
В. |
аса́джаны (неадуш.) аса́джанага (адуш.) |
аса́джаную |
аса́джанае |
аса́джаныя (неадуш.) аса́джаных (адуш.) |
Т. |
аса́джаным |
аса́джанай аса́джанаю |
аса́джаным |
аса́джанымі |
М. |
аса́джаным |
аса́джанай |
аса́джаным |
аса́джаных |
Кароткая форма: аса́джана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
аса́джаны
‘да асадзіць2 - спыніць; заваліць ударам’
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аса́джаны |
аса́джаная |
аса́джанае |
аса́джаныя |
Р. |
аса́джанага |
аса́джанай аса́джанае |
аса́джанага |
аса́джаных |
Д. |
аса́джанаму |
аса́джанай |
аса́джанаму |
аса́джаным |
В. |
аса́джаны (неадуш.) аса́джанага (адуш.) |
аса́джаную |
аса́джанае |
аса́джаныя (неадуш.) аса́джаных (адуш.) |
Т. |
аса́джаным |
аса́джанай аса́джанаю |
аса́джаным |
аса́джанымі |
М. |
аса́джаным |
аса́джанай |
аса́джаным |
аса́джаных |
Кароткая форма: аса́джана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
аса́джаны
‘да асадзіць3 - акружыць’
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аса́джаны |
аса́джаная |
аса́джанае |
аса́джаныя |
Р. |
аса́джанага |
аса́джанай аса́джанае |
аса́джанага |
аса́джаных |
Д. |
аса́джанаму |
аса́джанай |
аса́джанаму |
аса́джаным |
В. |
аса́джаны (неадуш.) аса́джанага (адуш.) |
аса́джаную |
аса́джанае |
аса́джаныя (неадуш.) аса́джаных (адуш.) |
Т. |
аса́джаным |
аса́джанай аса́джанаю |
аса́джаным |
аса́джанымі |
М. |
аса́джаным |
аса́джанай |
аса́джаным |
аса́джаных |
Кароткая форма: аса́джана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
аса́джаны
‘да асадзіць4 - прымусіць апусціцца на дно’
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
аса́джаны |
аса́джаная |
аса́джанае |
аса́джаныя |
Р. |
аса́джанага |
аса́джанай аса́джанае |
аса́джанага |
аса́джаных |
Д. |
аса́джанаму |
аса́джанай |
аса́джанаму |
аса́джаным |
В. |
аса́джаны (неадуш.) аса́джанага (адуш.) |
аса́джаную |
аса́джанае |
аса́джаныя (неадуш.) аса́джаных (адуш.) |
Т. |
аса́джаным |
аса́джанай аса́джанаю |
аса́джаным |
аса́джанымі |
М. |
аса́джаным |
аса́джанай |
аса́джаным |
аса́джаных |
Кароткая форма: аса́джана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
асаджа́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
асаджа́ю |
асаджа́ем |
2-я ас. |
асаджа́еш |
асаджа́еце |
3-я ас. |
асаджа́е |
асаджа́юць |
Прошлы час |
м. |
асаджа́ў |
асаджа́лі |
ж. |
асаджа́ла |
н. |
асаджа́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
асаджа́й |
асаджа́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
асаджа́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
аса́джванне
‘спыненне’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
аса́джванне |
Р. |
аса́джвання |
Д. |
аса́джванню |
В. |
аса́джванне |
Т. |
аса́джваннем |
М. |
аса́джванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
аса́джванне
‘умацаванне’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
аса́джванне |
Р. |
аса́джвання |
Д. |
аса́джванню |
В. |
аса́джванне |
Т. |
аса́джваннем |
М. |
аса́джванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.