Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

аказіяналі́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

аказіяналі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

аказіяналі́сцкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	аказіяналі́сцкі	аказіяналі́сцкая	аказіяналі́сцкае	аказіяналі́сцкія
Р.	аказіяналі́сцкага	аказіяналі́сцкай аказіяналі́сцкае	аказіяналі́сцкага	аказіяналі́сцкіх
Д.	аказіяналі́сцкаму	аказіяналі́сцкай	аказіяналі́сцкаму	аказіяналі́сцкім
В.	аказіяналі́сцкі (неадуш.) аказіяналі́сцкага (адуш.)	аказіяналі́сцкую	аказіяналі́сцкае	аказіяналі́сцкія (неадуш.) аказіяналі́сцкіх (адуш.)
Т.	аказіяналі́сцкім	аказіяналі́сцкай аказіяналі́сцкаю	аказіяналі́сцкім	аказіяналі́сцкімі
М.	аказіяналі́сцкім	аказіяналі́сцкай	аказіяналі́сцкім	аказіяналі́сцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

аказіяна́льна

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
аказіяна́льна	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

аказіяна́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

	адз.	мн.
Н.	аказіяна́льнасць	аказіяна́льнасці
Р.	аказіяна́льнасці	аказіяна́льнасцяў аказіяна́льнасцей
Д.	аказіяна́льнасці	аказіяна́льнасцям
В.	аказіяна́льнасць	аказіяна́льнасці
Т.	аказіяна́льнасцю	аказіяна́льнасцямі
М.	аказіяна́льнасці	аказіяна́льнасцях

Крыніцы: piskunou2012.

аказіяна́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	аказіяна́льны	аказіяна́льная	аказіяна́льнае	аказіяна́льныя
Р.	аказіяна́льнага	аказіяна́льнай аказіяна́льнае	аказіяна́льнага	аказіяна́льных
Д.	аказіяна́льнаму	аказіяна́льнай	аказіяна́льнаму	аказіяна́льным
В.	аказіяна́льны (неадуш.) аказіяна́льнага (адуш.)	аказіяна́льную	аказіяна́льнае	аказіяна́льныя (неадуш.) аказіяна́льных (адуш.)
Т.	аказіяна́льным	аказіяна́льнай аказіяна́льнаю	аказіяна́льным	аказіяна́льнымі
М.	аказіяна́льным	аказіяна́льнай	аказіяна́льным	аказіяна́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

акаймава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

акаймава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	акаймава́ны	акаймава́ная	акаймава́нае	акаймава́ныя
Р.	акаймава́нага	акаймава́най акаймава́нае	акаймава́нага	акаймава́ных
Д.	акаймава́наму	акаймава́най	акаймава́наму	акаймава́ным
В.	акаймава́ны (неадуш.) акаймава́нага (адуш.)	акаймава́ную	акаймава́нае	акаймава́ныя (неадуш.) акаймава́ных (адуш.)
Т.	акаймава́ным	акаймава́най акаймава́наю	акаймава́ным	акаймава́нымі
М.	акаймава́ным	акаймава́най	акаймава́ным	акаймава́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

акаймава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	акаймава́ны	акаймава́ная	акаймава́нае	акаймава́ныя
Р.	акаймава́нага	акаймава́най акаймава́нае	акаймава́нага	акаймава́ных
Д.	акаймава́наму	акаймава́най	акаймава́наму	акаймава́ным
В.	акаймава́ны (неадуш.) акаймава́нага (адуш.)	акаймава́ную	акаймава́нае	акаймава́ныя (неадуш.) акаймава́ных (адуш.)
Т.	акаймава́ным	акаймава́най акаймава́наю	акаймава́ным	акаймава́нымі
М.	акаймава́ным	акаймава́най	акаймава́ным	акаймава́ных

Кароткая форма: акаймава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

акаймава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Verbum