акаймава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
акаймава́нне | акаймава́нні | |
акаймава́ння | акаймава́нняў | |
акаймава́нню | акаймава́нням | |
акаймава́нне | акаймава́нні | |
акаймава́ннем | акаймава́ннямі | |
акаймава́нні | акаймава́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)