Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
ажоуыэ

прыяра́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прыяра́т прыяра́ты
Р. прыяра́ту прыяра́таў
Д. прыяра́ту прыяра́там
В. прыяра́т прыяра́ты
Т. прыяра́там прыяра́тамі
М. прыяра́це прыяра́тах

Крыніцы: piskunou2012.

прыя́р’е

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. прыя́р’е
Р. прыя́р’я
Д. прыя́р’ю
В. прыя́р’е
Т. прыя́р’ем
М. прыя́р’і

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

прыярытэ́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. прыярытэ́т
Р. прыярытэ́ту
Д. прыярытэ́ту
В. прыярытэ́т
Т. прыярытэ́там
М. прыярытэ́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прыярытэ́тна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
прыярытэ́тна - -

прыярытэ́тнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. прыярытэ́тнасць
Р. прыярытэ́тнасці
Д. прыярытэ́тнасці
В. прыярытэ́тнасць
Т. прыярытэ́тнасцю
М. прыярытэ́тнасці

Крыніцы: piskunou2012.

прыярытэ́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыярытэ́тны прыярытэ́тная прыярытэ́тнае прыярытэ́тныя
Р. прыярытэ́тнага прыярытэ́тнай
прыярытэ́тнае		 прыярытэ́тнага прыярытэ́тных
Д. прыярытэ́тнаму прыярытэ́тнай прыярытэ́тнаму прыярытэ́тным
В. прыярытэ́тны (неадуш.)
прыярытэ́тнага (адуш.)		 прыярытэ́тную прыярытэ́тнае прыярытэ́тныя (неадуш.)
прыярытэ́тных (адуш.)
Т. прыярытэ́тным прыярытэ́тнай
прыярытэ́тнаю		 прыярытэ́тным прыярытэ́тнымі
М. прыярытэ́тным прыярытэ́тнай прыярытэ́тным прыярытэ́тных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

прыя́целіцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыя́целюся прыя́целімся
2-я ас. прыя́целішся прыя́целіцеся
3-я ас. прыя́целіцца прыя́целяцца
Прошлы час
м. прыя́целіўся прыя́целіліся
ж. прыя́целілася
н. прыя́целілася
Загадны лад
2-я ас. прыя́целься прыя́цельцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыя́целячыся

Крыніцы: piskunou2012.

пры́яцель

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пры́яцель пры́яцелі
Р. пры́яцеля пры́яцеляў
Д. пры́яцелю пры́яцелям
В. пры́яцеля пры́яцеляў
Т. пры́яцелем пры́яцелямі
М. пры́яцелю пры́яцелях

Іншыя варыянты: прыя́цель.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прыя́цель

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прыя́цель прыя́целі
Р. прыя́целя прыя́целяў
Д. прыя́целю прыя́целям
В. прыя́целя прыя́целяў
Т. прыя́целем прыя́целямі
М. прыя́целю прыя́целях

Іншыя варыянты: пры́яцель.

Крыніцы: krapivabr2012.

пры́яцелька

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пры́яцелька пры́яцелькі
Р. пры́яцелькі пры́яцелек
Д. пры́яцельцы пры́яцелькам
В. пры́яцельку пры́яцелек
Т. пры́яцелькай
пры́яцелькаю		 пры́яцелькамі
М. пры́яцельцы пры́яцельках

Іншыя варыянты: прыя́целька.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.