пры́яцелька
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| пры́яцелька | пры́яцелькі | |
| пры́яцелькі | пры́яцелек | |
| пры́яцельцы | пры́яцелькам | |
| пры́яцельку | пры́яцелек | |
| пры́яцелькай пры́яцелькаю |
пры́яцелькамі | |
| пры́яцельцы | пры́яцельках |
Іншыя варыянты: прыя́целька.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)