прыя́целька
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| прыя́целька | прыя́целькі | |
| прыя́целькі | прыя́целек | |
| прыя́цельцы | прыя́целькам | |
| прыя́цельку | прыя́целек | |
| прыя́целькай прыя́целькаю |
прыя́целькамі | |
| прыя́цельцы | прыя́цельках |
Іншыя варыянты: пры́яцелька.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)