прыя́цель
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| прыя́цель | прыя́целі | |
| прыя́целя | прыя́целяў | |
| прыя́целю | прыя́целям | |
| прыя́целя | прыя́целяў | |
| прыя́целем | прыя́целямі | |
| прыя́целю | прыя́целях |
Іншыя варыянты: пры́яцель.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)