пры́яцель

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пры́яцель пры́яцелі
Р. пры́яцеля пры́яцеляў
Д. пры́яцелю пры́яцелям
В. пры́яцеля пры́яцеляў
Т. пры́яцелем пры́яцелямі
М. пры́яцелю пры́яцелях

Іншыя варыянты: прыя́цель.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)