Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні

раскарко́ўванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. раскарко́ўванне
Р. раскарко́ўвання
Д. раскарко́ўванню
В. раскарко́ўванне
Т. раскарко́ўваннем
М. раскарко́ўванні

Крыніцы: piskunou2012.

раскарко́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. раскарко́ўваю раскарко́ўваем
2-я ас. раскарко́ўваеш раскарко́ўваеце
3-я ас. раскарко́ўвае раскарко́ўваюць
Прошлы час
м. раскарко́ўваў раскарко́ўвалі
ж. раскарко́ўвала
н. раскарко́ўвала
Загадны лад
2-я ас. раскарко́ўвай раскарко́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час раскарко́ўваючы

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

раскармі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. раскармлю́ся раско́рмімся
2-я ас. раско́рмішся раско́рміцеся
3-я ас. раско́рміцца раско́рмяцца
Прошлы час
м. раскармі́ўся раскармі́ліся
ж. раскармі́лася
н. раскармі́лася
Загадны лад
2-я ас. раскармі́ся раскармі́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час раскармі́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

раскармі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. раскармлю́ раско́рмім
2-я ас. раско́рміш раско́рміце
3-я ас. раско́рміць раско́рмяць
Прошлы час
м. раскармі́ў раскармі́лі
ж. раскармі́ла
н. раскармі́ла
Загадны лад
2-я ас. раскармі́ раскармі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час раскармі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

раскарпа́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раскарпа́ны раскарпа́ная раскарпа́нае раскарпа́ныя
Р. раскарпа́нага раскарпа́най
раскарпа́нае
раскарпа́нага раскарпа́ных
Д. раскарпа́наму раскарпа́най раскарпа́наму раскарпа́ным
В. раскарпа́ны (неадуш.)
раскарпа́нага (адуш.)
раскарпа́ную раскарпа́нае раскарпа́ныя (неадуш.)
раскарпа́ных (адуш.)
Т. раскарпа́ным раскарпа́най
раскарпа́наю
раскарпа́ным раскарпа́нымі
М. раскарпа́ным раскарпа́най раскарпа́ным раскарпа́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

раскарпа́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раскарпа́ны раскарпа́ная раскарпа́нае раскарпа́ныя
Р. раскарпа́нага раскарпа́най
раскарпа́нае
раскарпа́нага раскарпа́ных
Д. раскарпа́наму раскарпа́най раскарпа́наму раскарпа́ным
В. раскарпа́ны (неадуш.)
раскарпа́нага (адуш.)
раскарпа́ную раскарпа́нае раскарпа́ныя (неадуш.)
раскарпа́ных (адуш.)
Т. раскарпа́ным раскарпа́най
раскарпа́наю
раскарпа́ным раскарпа́нымі
М. раскарпа́ным раскарпа́най раскарпа́ным раскарпа́ных

Кароткая форма: раскарпа́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

раскарпа́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. раскарпа́ю раскарпа́ем
2-я ас. раскарпа́еш раскарпа́еце
3-я ас. раскарпа́е раскарпа́юць
Прошлы час
м. раскарпа́ў раскарпа́лі
ж. раскарпа́ла
н. раскарпа́ла
Загадны лад
2-я ас. раскарпа́й раскарпа́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час раскарпа́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

раскарчава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раскарчава́ны раскарчава́ная раскарчава́нае раскарчава́ныя
Р. раскарчава́нага раскарчава́най
раскарчава́нае
раскарчава́нага раскарчава́ных
Д. раскарчава́наму раскарчава́най раскарчава́наму раскарчава́ным
В. раскарчава́ны (неадуш.)
раскарчава́нага (адуш.)
раскарчава́ную раскарчава́нае раскарчава́ныя (неадуш.)
раскарчава́ных (адуш.)
Т. раскарчава́ным раскарчава́най
раскарчава́наю
раскарчава́ным раскарчава́нымі
М. раскарчава́ным раскарчава́най раскарчава́ным раскарчава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

раскарчава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раскарчава́ны раскарчава́ная раскарчава́нае раскарчава́ныя
Р. раскарчава́нага раскарчава́най
раскарчава́нае
раскарчава́нага раскарчава́ных
Д. раскарчава́наму раскарчава́най раскарчава́наму раскарчава́ным
В. раскарчава́ны (неадуш.)
раскарчава́нага (адуш.)
раскарчава́ную раскарчава́нае раскарчава́ныя (неадуш.)
раскарчава́ных (адуш.)
Т. раскарчава́ным раскарчава́най
раскарчава́наю
раскарчава́ным раскарчава́нымі
М. раскарчава́ным раскарчава́най раскарчава́ным раскарчава́ных

Кароткая форма: раскарчава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

раскарчава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. раскарчу́ю раскарчу́ем
2-я ас. раскарчу́еш раскарчу́еце
3-я ас. раскарчу́е раскарчу́юць
Прошлы час
м. раскарчава́ў раскарчава́лі
ж. раскарчава́ла
н. раскарчава́ла
Загадны лад
2-я ас. раскарчу́й раскарчу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час раскарчава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.