раскарко́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
раскарко́ўванне | |
раскарко́ўвання | |
раскарко́ўванню | |
раскарко́ўванне | |
раскарко́ўваннем | |
раскарко́ўванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)