Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

ву́стрычны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ву́стрычны ву́стрычная ву́стрычнае ву́стрычныя
Р. ву́стрычнага ву́стрычнай
ву́стрычнае
ву́стрычнага ву́стрычных
Д. ву́стрычнаму ву́стрычнай ву́стрычнаму ву́стрычным
В. ву́стрычны (неадуш.)
ву́стрычнага (адуш.)
ву́стрычную ву́стрычнае ву́стрычныя (неадуш.)
ву́стрычных (адуш.)
Т. ву́стрычным ву́стрычнай
ву́стрычнаю
ву́стрычным ву́стрычнымі
М. ву́стрычным ву́стрычнай ву́стрычным ву́стрычных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ву́стрычныя

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. ву́стрычныя
Р. ву́стрычных
Д. ву́стрычным
В. ву́стрычных
Т. ву́стрычнымі
М. ву́стрычных

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

ву́сце

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ву́сце ву́сці
Р. ву́сця ву́сцяў
Д. ву́сцю ву́сцям
В. ву́сце ву́сці
Т. ву́сцем ву́сцямі
М. ву́сці ву́сцях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ву́сце

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ву́сце
Р. Ву́сця
Д. Ву́сцю
В. Ву́сце
Т. Ву́сцем
М. Ву́сці

ву́сцевы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ву́сцевы ву́сцевая ву́сцевае ву́сцевыя
Р. ву́сцевага ву́сцевай
ву́сцевае
ву́сцевага ву́сцевых
Д. ву́сцеваму ву́сцевай ву́сцеваму ву́сцевым
В. ву́сцевы (неадуш.)
ву́сцевага (адуш.)
ву́сцевую ву́сцевае ву́сцевыя (неадуш.)
ву́сцевых (адуш.)
Т. ву́сцевым ву́сцевай
ву́сцеваю
ву́сцевым ву́сцевымі
М. ву́сцевым ву́сцевай ву́сцевым ву́сцевых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ву́сцейка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ву́сцейка ву́сцейкі
Р. ву́сцейка ву́сцейкаў
Д. ву́сцейку ву́сцейкам
В. ву́сцейка ву́сцейкі
Т. ву́сцейкам ву́сцейкамі
М. ву́сцейку ву́сцейках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ву́сценскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ву́сценскі ву́сценская ву́сценскае ву́сценскія
Р. ву́сценскага ву́сценскай
ву́сценскае
ву́сценскага ву́сценскіх
Д. ву́сценскаму ву́сценскай ву́сценскаму ву́сценскім
В. ву́сценскі (неадуш.)
ву́сценскага (адуш.)
ву́сценскую ву́сценскае ву́сценскія (неадуш.)
ву́сценскіх (адуш.)
Т. ву́сценскім ву́сценскай
ву́сценскаю
ву́сценскім ву́сценскімі
М. ву́сценскім ву́сценскай ву́сценскім ву́сценскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Вусцізе́р’е

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вусцізе́р’е
Р. Вусцізе́р’я
Д. Вусцізе́р’ю
В. Вусцізе́р’е
Т. Вусцізе́р’ем
М. Вусцізе́р’і

ву́сцілачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ву́сцілачны ву́сцілачная ву́сцілачнае ву́сцілачныя
Р. ву́сцілачнага ву́сцілачнай
ву́сцілачнае
ву́сцілачнага ву́сцілачных
Д. ву́сцілачнаму ву́сцілачнай ву́сцілачнаму ву́сцілачным
В. ву́сцілачны (неадуш.)
ву́сцілачнага (адуш.)
ву́сцілачную ву́сцілачнае ву́сцілачныя (неадуш.)
ву́сцілачных (адуш.)
Т. ву́сцілачным ву́сцілачнай
ву́сцілачнаю
ву́сцілачным ву́сцілачнымі
М. ву́сцілачным ву́сцілачнай ву́сцілачным ву́сцілачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

ву́сцілка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ву́сцілка ву́сцілкі
Р. ву́сцілкі ву́сцілак
Д. ву́сцілцы ву́сцілкам
В. ву́сцілку ву́сцілкі
Т. ву́сцілкай
ву́сцілкаю
ву́сцілкамі
М. ву́сцілцы ву́сцілках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.