ву́стрычныя
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
| ву́стрычныя | |
| ву́стрычных | |
| ву́стрычным | |
| ву́стрычных | |
| ву́стрычнымі | |
| ву́стрычных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)