Вусцізе́р’е

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вусцізе́р’е
Р. Вусцізе́р’я
Д. Вусцізе́р’ю
В. Вусцізе́р’е
Т. Вусцізе́р’ем
М. Вусцізе́р’і

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)