Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

хано́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хано́йскі хано́йская хано́йскае хано́йскія
Р. хано́йскага хано́йскай
хано́йскае
хано́йскага хано́йскіх
Д. хано́йскаму хано́йскай хано́йскаму хано́йскім
В. хано́йскі (неадуш.)
хано́йскага (адуш.)
хано́йскую хано́йскае хано́йскія (неадуш.)
хано́йскіх (адуш.)
Т. хано́йскім хано́йскай
хано́йскаю
хано́йскім хано́йскімі
М. хано́йскім хано́йскай хано́йскім хано́йскіх

Крыніцы: piskunou2012.

ха́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ха́нскі ха́нская ха́нскае ха́нскія
Р. ха́нскага ха́нскай
ха́нскае
ха́нскага ха́нскіх
Д. ха́нскаму ха́нскай ха́нскаму ха́нскім
В. ха́нскі (неадуш.)
ха́нскага (адуш.)
ха́нскую ха́нскае ха́нскія (неадуш.)
ха́нскіх (адуш.)
Т. ха́нскім ха́нскай
ха́нскаю
ха́нскім ха́нскімі
М. ха́нскім ха́нскай ха́нскім ха́нскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ха́нства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ха́нства ха́нствы
Р. ха́нства ха́нстваў
Д. ха́нству ха́нствам
В. ха́нства ха́нствы
Т. ха́нствам ха́нствамі
М. ха́нстве ха́нствах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ха́нты

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, нескланяльны

адз. мн.
Н. ха́нты ха́нты
Р. ха́нты ха́нты
Д. ха́нты ха́нты
В. ха́нты ха́нты
Т. ха́нты ха́нты
М. ха́нты ха́нты

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ха́нты

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. ха́нты ха́нты
Р. ха́нты ха́нты
Д. ха́нты ха́нты
В. ха́нты ха́нты
Т. ха́нты ха́нты
М. ха́нты ха́нты

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ханты́йка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ханты́йка ханты́йкі
Р. ханты́йкі ханты́ек
Д. ханты́йцы ханты́йкам
В. ханты́йку ханты́ек
Т. ханты́йкай
ханты́йкаю
ханты́йкамі
М. ханты́йцы ханты́йках

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

ханты́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ханты́йскі ханты́йская ханты́йскае ханты́йскія
Р. ханты́йскага ханты́йскай
ханты́йскае
ханты́йскага ханты́йскіх
Д. ханты́йскаму ханты́йскай ханты́йскаму ханты́йскім
В. ханты́йскі (неадуш.)
ханты́йскага (адуш.)
ханты́йскую ханты́йскае ханты́йскія (неадуш.)
ханты́йскіх (адуш.)
Т. ханты́йскім ханты́йскай
ханты́йскаю
ханты́йскім ханты́йскімі
М. ханты́йскім ханты́йскай ханты́йскім ханты́йскіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ха́нтынг

‘пераманьванне работнікаў’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ха́нтынг
Р. ха́нтынгу
Д. ха́нтынгу
В. ха́нтынг
Т. ха́нтынгам
М. ха́нтынгу

Крыніцы: piskunou2012.

Ха́нты-мансі́йск

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ха́нты-мансі́йск
Р. Ха́нты-мансі́йска
Д. Ха́нты-ма́нсійску
В. Ха́нты-мансі́йск
Т. Ха́нты-мансі́йскам
М. Ха́нты-мансі́йску

ханты́-мансі́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ханты́-мансі́йскі ханты́-мансі́йская ханты́-мансі́йскае ханты́-мансі́йскія
Р. ханты́-мансі́йскага ханты́-мансі́йскай
ханты́-мансі́йскае
ханты́-мансі́йскага ханты́-мансі́йскіх
Д. ханты́-мансі́йскаму ханты́-мансі́йскай ханты́-мансі́йскаму ханты́-мансі́йскім
В. ханты́-мансі́йскі (неадуш.)
ханты́-мансі́йскага (адуш.)
ханты́-мансі́йскую ханты́-мансі́йскае ханты́-мансі́йскія (неадуш.)
ханты́-мансі́йскіх (адуш.)
Т. ханты́-мансі́йскім ханты́-мансі́йскай
ханты́-мансі́йскаю
ханты́-мансі́йскім ханты́-мансі́йскімі
М. ханты́-мансі́йскім ханты́-мансі́йскай ханты́-мансі́йскім ханты́-мансі́йскіх

Крыніцы: piskunou2012.