Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
абвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшэюя- 

паўлегкавагаві́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. паўлегкавагаві́к паўлегкавагавікі́
Р. паўлегкавагавіка́ паўлегкавагавіко́ў
Д. паўлегкавагавіку́ паўлегкавагавіка́м
В. паўлегкавагавіка́ паўлегкавагавіко́ў
Т. паўлегкавагавіко́м паўлегкавагавіка́мі
М. паўлегкавагавіку́ паўлегкавагавіка́х

Крыніцы: krapivabr2012.

паўле́жачы

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
паўле́жачы - -

Крыніцы: piskunou2012.

Паўле́нкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Паўле́нкі
Р. Паўле́нак
Паўле́нкаў
Д. Паўле́нкам
В. Паўле́нкі
Т. Паўле́нкамі
М. Паўле́нках

паўлёгкавагаві́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. паўлёгкавагаві́к паўлёгкавагавікі́
Р. паўлёгкавагавіка́ паўлёгкавагавіко́ў
Д. паўлёгкавагавіку́ паўлёгкавагавіка́м
В. паўлёгкавагавіка́ паўлёгкавагавіко́ў
Т. паўлёгкавагавіко́м паўлёгкавагавіка́мі
М. паўлёгкавагавіку́ паўлёгкавагавіка́х

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

паўлё́гкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паўлё́гкі паўлё́гкая паўлё́гкае паўлё́гкія
Р. паўлё́гкага паўлё́гкай
паўлё́гкае		 паўлё́гкага паўлё́гкіх
Д. паўлё́гкаму паўлё́гкай паўлё́гкаму паўлё́гкім
В. паўлё́гкі (неадуш.)
паўлё́гкага (адуш.)		 паўлё́гкую паўлё́гкае паўлё́гкія (неадуш.)
паўлё́гкіх (адуш.)
Т. паўлё́гкім паўлё́гкай
паўлё́гкаю		 паўлё́гкім паўлё́гкімі
М. паўлё́гкім паўлё́гкай паўлё́гкім паўлё́гкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

паўліва́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паўліва́ны паўліва́ная паўліва́нае паўліва́ныя
Р. паўліва́нага паўліва́най
паўліва́нае		 паўліва́нага паўліва́ных
Д. паўліва́наму паўліва́най паўліва́наму паўліва́ным
В. паўліва́ны (неадуш.)
паўліва́нага (адуш.)		 паўліва́ную паўліва́нае паўліва́ныя (неадуш.)
паўліва́ных (адуш.)
Т. паўліва́ным паўліва́най
паўліва́наю		 паўліва́ным паўліва́нымі
М. паўліва́ным паўліва́най паўліва́ным паўліва́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

паўліва́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паўліва́ны паўліва́ная паўліва́нае паўліва́ныя
Р. паўліва́нага паўліва́най
паўліва́нае		 паўліва́нага паўліва́ных
Д. паўліва́наму паўліва́най паўліва́наму паўліва́ным
В. паўліва́ны (неадуш.)
паўліва́нага (адуш.)		 паўліва́ную паўліва́нае паўліва́ныя (неадуш.)
паўліва́ных (адуш.)
Т. паўліва́ным паўліва́най
паўліва́наю		 паўліва́ным паўліва́нымі
М. паўліва́ным паўліва́най паўліва́ным паўліва́ных

Кароткая форма: паўліва́на.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

паўліва́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паўліва́ю паўліва́ем
2-я ас. паўліва́еш паўліва́еце
3-я ас. паўліва́е паўліва́юць
Прошлы час
м. паўліва́ў паўліва́лі
ж. паўліва́ла
н. паўліва́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час паўліва́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

паўлі́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. паўлі́н паўлі́ны
Р. паўлі́на паўлі́наў
Д. паўлі́ну паўлі́нам
В. паўлі́на паўлі́наў
Т. паўлі́нам паўлі́намі
М. паўлі́не паўлі́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Паўлі́нава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Паўлі́нава
Р. Паўлі́нава
Д. Паўлі́наву
В. Паўлі́нава
Т. Паўлі́навам
М. Паўлі́наве