паўладко́ўваны
прыметнік, адносны
паўладко́ўваны | паўладко́ўваная | паўладко́ўванае | паўладко́ўваныя | |
паўладко́ўванага | паўладко́ўванай паўладко́ўванае |
паўладко́ўванага | паўладко́ўваных | |
паўладко́ўванаму | паўладко́ўванай | паўладко́ўванаму | паўладко́ўваным | |
паўладко́ўваны паўладко́ўванага |
паўладко́ўваную | паўладко́ўванае | паўладко́ўваныя паўладко́ўваных |
|
паўладко́ўваным | паўладко́ўванай паўладко́ўванаю |
паўладко́ўваным | паўладко́ўванымі | |
паўладко́ўваным | паўладко́ўванай | паўладко́ўваным | паўладко́ўваных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)