ханінгава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ханінгава́ны |
ханінгава́ная |
ханінгава́нае |
ханінгава́ныя |
Р. |
ханінгава́нага |
ханінгава́най ханінгава́нае |
ханінгава́нага |
ханінгава́ных |
Д. |
ханінгава́наму |
ханінгава́най |
ханінгава́наму |
ханінгава́ным |
В. |
ханінгава́ны (неадуш.) ханінгава́нага (адуш.) |
ханінгава́ную |
ханінгава́нае |
ханінгава́ныя (неадуш.) ханінгава́ных (адуш.) |
Т. |
ханінгава́ным |
ханінгава́най ханінгава́наю |
ханінгава́ным |
ханінгава́нымі |
М. |
ханінгава́ным |
ханінгава́най |
ханінгава́ным |
ханінгава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
ханінгава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ханінгава́ны |
ханінгава́ная |
ханінгава́нае |
ханінгава́ныя |
Р. |
ханінгава́нага |
ханінгава́най ханінгава́нае |
ханінгава́нага |
ханінгава́ных |
Д. |
ханінгава́наму |
ханінгава́най |
ханінгава́наму |
ханінгава́ным |
В. |
ханінгава́ны (неадуш.) ханінгава́нага (адуш.) |
ханінгава́ную |
ханінгава́нае |
ханінгава́ныя (неадуш.) ханінгава́ных (адуш.) |
Т. |
ханінгава́ным |
ханінгава́най ханінгава́наю |
ханінгава́ным |
ханінгава́нымі |
М. |
ханінгава́ным |
ханінгава́най |
ханінгава́ным |
ханінгава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
ханінгава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
ханінгу́ецца |
ханінгу́юцца |
Прошлы час |
м. |
ханінгава́ўся |
ханінгава́ліся |
ж. |
ханінгава́лася |
н. |
ханінгава́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
ханінгава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ханінгу́ю |
ханінгу́ем |
2-я ас. |
ханінгу́еш |
ханінгу́еце |
3-я ас. |
ханінгу́е |
ханінгу́юць |
Прошлы час |
м. |
ханінгава́ў |
ханінгава́лі |
ж. |
ханінгава́ла |
н. |
ханінгава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
ханінгу́й |
ханінгу́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ханінгу́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.
ханінгава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ханінгу́ю |
ханінгу́ем |
2-я ас. |
ханінгу́еш |
ханінгу́еце |
3-я ас. |
ханінгу́е |
ханінгу́юць |
Прошлы час |
м. |
ханінгава́ў |
ханінгава́лі |
ж. |
ханінгава́ла |
н. |
ханінгава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
ханінгу́й |
ханінгу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ханінгава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.
ха́ніха
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ха́ніха |
ха́ніхі |
Р. |
ха́ніхі |
ха́ніх |
Д. |
ха́нісе |
ха́ніхам |
В. |
ха́ніху |
ха́ніх |
Т. |
ха́ніхай ха́ніхаю |
ха́ніхамі |
М. |
ха́нісе |
ха́ніхах |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
Ханія́ра
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ханія́ра |
Р. |
Ханія́ры |
Д. |
Ханія́ры |
В. |
Ханія́ру |
Т. |
Ханія́рай Ханія́раю |
М. |
Ханія́ры |
ханму́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
ханму́н |
Р. |
ханму́на |
Д. |
ханму́ну |
В. |
ханму́н |
Т. |
ханму́нам |
М. |
ханму́не |
Крыніцы:
piskunou2012.
Хано́й
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Хано́й |
Р. |
Хано́я |
Д. |
Хано́ю |
В. |
Хано́й |
Т. |
Хано́ем |
М. |
Хано́ю |