паво́зачны
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
| паво́зачны | паво́зачныя | |
| паво́зачнага | паво́зачных | |
| паво́зачнаму | паво́зачным | |
| паво́зачнага | паво́зачных | |
| паво́зачным | паво́зачнымі | |
| паво́зачным | паво́зачных |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Скарачэнніпаво́зка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| паво́зка | паво́зкі | |
| паво́зкі | паво́зак | |
| паво́зцы | паво́зкам | |
| паво́зку | паво́зкі | |
| паво́зкай паво́зкаю |
паво́зкамі | |
| паво́зцы | паво́зках |
Крыніцы:
паво́знік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| паво́знік | паво́знікі | |
| паво́зніка | паво́знікаў | |
| паво́зніку | паво́знікам | |
| паво́зніка | паво́знікаў | |
| паво́знікам | паво́знікамі | |
| паво́зніку | паво́зніках |
Крыніцы:
паво́зніцкі
прыметнік, адносны
| паво́зніцкі | паво́зніцкая | паво́зніцкае | паво́зніцкія | |
| паво́зніцкага | паво́зніцкай паво́зніцкае |
паво́зніцкага | паво́зніцкіх | |
| паво́зніцкаму | паво́зніцкай | паво́зніцкаму | паво́зніцкім | |
| паво́зніцкі ( паво́зніцкага ( |
паво́зніцкую | паво́зніцкае | паво́зніцкія ( паво́зніцкіх ( |
|
| паво́зніцкім | паво́зніцкай паво́зніцкаю |
паво́зніцкім | паво́зніцкімі | |
| паво́зніцкім | паво́зніцкай | паво́зніцкім | паво́зніцкіх | |
Крыніцы:
паво́й
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| паво́й | |
| паво́ю | |
| паво́ю | |
| паво́й | |
| паво́ем | |
| паво́і |
Крыніцы:
паво́йкаць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| паво́йкаю | паво́йкаем | |
| паво́йкаеш | паво́йкаеце | |
| паво́йкае | паво́йкаюць | |
| Прошлы час | ||
| паво́йкаў | паво́йкалі | |
| паво́йкала | ||
| паво́йкала | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| паво́йкаўшы | ||
Крыніцы:
паво́йкванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| паво́йкванне | |
| паво́йквання | |
| паво́йкванню | |
| паво́йкванне | |
| паво́йкваннем | |
| паво́йкванні |
Крыніцы:
паво́йкваць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| паво́йкваю | паво́йкваем | |
| паво́йкваеш | паво́йкваеце | |
| паво́йквае | паво́йкваюць | |
| Прошлы час | ||
| паво́йкваў | паво́йквалі | |
| паво́йквала | ||
| паво́йквала | ||
| Загадны лад | ||
| паво́йквай | паво́йквайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| паво́йкваючы | ||
Крыніцы:
паво́йнік
‘жгут з тонкіх галін; намітка’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| паво́йнік | паво́йнікі | |
| паво́йніка | паво́йнікаў | |
| паво́йніку | паво́йнікам | |
| паво́йнік | паво́йнікі | |
| паво́йнікам | паво́йнікамі | |
| паво́йніку | паво́йніках |
Крыніцы:
паво́йнік
‘расліна’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| паво́йнік | |
| паво́йніку | |
| паво́йніку | |
| паво́йнік | |
| паво́йнікам | |
| паво́йніку |
Крыніцы: