паво́йнік
‘жгут з тонкіх галін; намітка’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| паво́йнік | паво́йнікі | |
| паво́йніка | паво́йнікаў | |
| паво́йніку | паво́йнікам | |
| паво́йнік | паво́йнікі | |
| паво́йнікам | паво́йнікамі | |
| паво́йніку | паво́йніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)