упіка́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
упіка́ны |
упіка́ная |
упіка́нае |
упіка́ныя |
| Р. |
упіка́нага |
упіка́най упіка́нае |
упіка́нага |
упіка́ных |
| Д. |
упіка́наму |
упіка́най |
упіка́наму |
упіка́ным |
| В. |
упіка́ны (неадуш.) упіка́нага (адуш.) |
упіка́ную |
упіка́нае |
упіка́ныя (неадуш.) упіка́ных (адуш.) |
| Т. |
упіка́ным |
упіка́най упіка́наю |
упіка́ным |
упіка́нымі |
| М. |
упіка́ным |
упіка́най |
упіка́ным |
упіка́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
упіка́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
упіка́ю |
упіка́ем |
| 2-я ас. |
упіка́еш |
упіка́еце |
| 3-я ас. |
упіка́е |
упіка́юць |
| Прошлы час |
| м. |
упіка́ў |
упіка́лі |
| ж. |
упіка́ла |
| н. |
упіка́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
упіка́й |
упіка́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
упіка́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
упі́кі
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
упі́кі |
| Р. |
упі́каў |
| Д. |
упі́кам |
| В. |
упі́кі |
| Т. |
упі́камі |
| М. |
упі́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
упі́клівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
упі́клівасць |
| Р. |
упі́клівасці |
| Д. |
упі́клівасці |
| В. |
упі́клівасць |
| Т. |
упі́клівасцю |
| М. |
упі́клівасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
упікну́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
упікну́ |
упікнё́м |
| 2-я ас. |
упікне́ш |
упікняце́ |
| 3-я ас. |
упікне́ |
упікну́ць |
| Прошлы час |
| м. |
упікну́ў |
упікну́лі |
| ж. |
упікну́ла |
| н. |
упікну́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
упікні́ |
упікні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
упікну́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
упілава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
упілу́ю |
упілу́ем |
| 2-я ас. |
упілу́еш |
упілу́еце |
| 3-я ас. |
упілу́е |
упілу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
упілава́ў |
упілава́лі |
| ж. |
упілава́ла |
| н. |
упілава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
упілу́й |
упілу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
упілава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
упільнава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
упільнава́нне |
| Р. |
упільнава́ння |
| Д. |
упільнава́нню |
| В. |
упільнава́нне |
| Т. |
упільнава́ннем |
| М. |
упільнава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.