Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвклмнопрсуфхыэю

Тупі́чына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Тупі́чына
Р. Тупі́чына
Д. Тупі́чыну
В. Тупі́чына
Т. Тупі́чынам
М. Тупі́чыне

ту́пка

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
ту́пка - -

Крыніцы: piskunou2012.

ту́пкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ту́пкі ту́пкая ту́пкае ту́пкія
Р. ту́пкага ту́пкай
ту́пкае		 ту́пкага ту́пкіх
Д. ту́пкаму ту́пкай ту́пкаму ту́пкім
В. ту́пкі (неадуш.)
ту́пкага (адуш.)		 ту́пкую ту́пкае ту́пкія (неадуш.)
ту́пкіх (адуш.)
Т. ту́пкім ту́пкай
ту́пкаю		 ту́пкім ту́пкімі
М. ту́пкім ту́пкай ту́пкім ту́пкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ту́пнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ту́пну ту́пнем
2-я ас. ту́пнеш ту́пнеце
3-я ас. ту́пне ту́пнуць
Прошлы час
м. ту́пнуў ту́пнулі
ж. ту́пнула
н. ту́пнула
Загадны лад
2-я ас. ту́пні ту́пніце
Дзеепрыслоўе
прош. час ту́пнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тупча́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тупча́к тупчакі́
Р. тупчака́ тупчако́ў
Д. тупчаку́ тупчака́м
В. тупча́к тупчакі́
Т. тупчако́м тупчака́мі
М. тупчаку́ тупчака́х

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Ту́пчы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ту́пчы
Р. Ту́пч
Ту́пчаў
Д. Ту́пчам
В. Ту́пчы
Т. Ту́пчамі
М. Ту́пчах

Ту́пчыцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ту́пчыцы
Р. Ту́пчыц
Ту́пчыцаў
Д. Ту́пчыцам
В. Ту́пчыцы
Т. Ту́пчыцамі
М. Ту́пчыцах

тупы́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тупы́ тупа́я тупо́е тупы́я
Р. тупо́га тупо́й
тупо́е		 тупо́га тупы́х
Д. тупо́му тупо́й тупо́му тупы́м
В. тупы́ (неадуш.)
тупо́га (адуш.)		 тупу́ю тупо́е тупы́я (неадуш.)
тупы́х (адуш.)
Т. тупы́м тупо́й
тупо́ю		 тупы́м тупы́мі
М. тупы́м тупо́й тупы́м тупы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

туп-туп

выклічнік

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

ту́р

‘жывёліна’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ту́р ту́ры
Р. ту́ра ту́раў
Д. ту́ру ту́рам
В. ту́ра ту́раў
Т. ту́рам ту́рамі
М. ту́ры ту́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.