тупча́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| тупча́к | тупчакі́ | |
| тупчака́ | тупчако́ў | |
| тупчаку́ | тупчака́м | |
| тупча́к | тупчакі́ | |
| тупчако́м | тупчака́мі | |
| тупчаку́ | тупчака́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)