ту́р

‘жывёліна’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ту́р ту́ры
Р. ту́ра ту́раў
Д. ту́ру ту́рам
В. ту́ра ту́раў
Т. ту́рам ту́рамі
М. ту́ры ту́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)