Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
абвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшэюя- 

падчапуры́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падчапуру́ся падчапуры́мся
2-я ас. падчапуры́шся падчапурыце́ся
3-я ас. падчапуры́цца падчапура́цца
Прошлы час
м. падчапуры́ўся падчапуры́ліся
ж. падчапуры́лася
н. падчапуры́лася
Загадны лад
2-я ас. падчапуры́ся падчапуры́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час падчапуры́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

падчарава́ць

‘крыху зачараваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падчару́ю падчару́ем
2-я ас. падчару́еш падчару́еце
3-я ас. падчару́е падчару́юць
Прошлы час
м. падчарава́ў падчарава́лі
ж. падчарава́ла
н. падчарава́ла
Загадны лад
2-я ас. падчару́й падчару́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час падчарава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

падчарапны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. падчарапны́ падчарапна́я падчарапно́е падчарапны́я
Р. падчарапно́га падчарапно́й
падчарапно́е		 падчарапно́га падчарапны́х
Д. падчарапно́му падчарапно́й падчарапно́му падчарапны́м
В. падчарапны́ (неадуш.)
падчарапно́га (адуш.)		 падчарапну́ю падчарапно́е падчарапны́я (неадуш.)
падчарапны́х (адуш.)
Т. падчарапны́м падчарапно́й
падчарапно́ю		 падчарапны́м падчарапны́мі
М. падчарапны́м падчарапно́й падчарапны́м падчарапны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

па́дчарка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. па́дчарка па́дчаркі
Р. па́дчаркі па́дчарак
Д. па́дчарцы па́дчаркам
В. па́дчарку па́дчарак
Т. па́дчаркай
па́дчаркаю		 па́дчаркамі
М. па́дчарцы па́дчарках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Падчарне́йкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Падчарне́йкі
Р. Падчарне́ек
Падчарне́йкаў
Д. Падчарне́йкам
В. Падчарне́йкі
Т. Падчарне́йкамі
М. Падчарне́йках

Падчарні́ца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Падчарні́ца
Р. Падчарні́цы
Д. Падчарні́цы
В. Падчарні́цу
Т. Падчарні́цай
Падчарні́цаю
М. Падчарні́цы

падчарні́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падчарню́ся падчэ́рнімся
2-я ас. падчэ́рнішся падчэ́рніцеся
3-я ас. падчэ́рніцца падчэ́рняцца
Прошлы час
м. падчарні́ўся падчарні́ліся
ж. падчарні́лася
н. падчарні́лася
Загадны лад
2-я ас. падчарні́ся падчарні́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час падчарні́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

падчарні́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падчарню́ падчэ́рнім
2-я ас. падчэ́рніш падчэ́рніце
3-я ас. падчэ́рніць падчэ́рняць
Прошлы час
м. падчарні́ў падчарні́лі
ж. падчарні́ла
н. падчарні́ла
Загадны лад
2-я ас. падчарні́ падчарні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час падчарні́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

падчарня́ць

‘ачарніць што-небудзь, каго-небудзь, пафарбаваць у чорны колер’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. падчарня́ю падчарня́ем
2-я ас. падчарня́еш падчарня́еце
3-я ас. падчарня́е падчарня́юць
Прошлы час
м. падчарня́ў падчарня́лі
ж. падчарня́ла
н. падчарня́ла
Загадны лад
2-я ас. падчарня́й падчарня́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час падчарня́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

падчаро́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. падчаро́ўны падчаро́ўная падчаро́ўнае падчаро́ўныя
Р. падчаро́ўнага падчаро́ўнай
падчаро́ўнае		 падчаро́ўнага падчаро́ўных
Д. падчаро́ўнаму падчаро́ўнай падчаро́ўнаму падчаро́ўным
В. падчаро́ўны (неадуш.)
падчаро́ўнага (адуш.)		 падчаро́ўную падчаро́ўнае падчаро́ўныя (неадуш.)
падчаро́ўных (адуш.)
Т. падчаро́ўным падчаро́ўнай
падчаро́ўнаю		 падчаро́ўным падчаро́ўнымі
М. падчаро́ўным падчаро́ўнай падчаро́ўным падчаро́ўных

Крыніцы: piskunou2012.