падчарава́ць
‘крыху зачараваць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| падчару́ю | падчару́ем | |
| падчару́еш | падчару́еце | |
| падчару́е | падчару́юць | |
| Прошлы час | ||
| падчарава́ў | падчарава́лі | |
| падчарава́ла | ||
| падчарава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| падчару́й | падчару́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| падчарава́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)