Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

напераве́с

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
напераве́с - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

напераво́дзіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. напераво́джу напераво́дзім
2-я ас. напераво́дзіш напераво́дзіце
3-я ас. напераво́дзіць напераво́дзяць
Прошлы час
м. напераво́дзіў напераво́дзілі
ж. напераво́дзіла
н. напераво́дзіла
Загадны лад
2-я ас. напераво́дзь напераво́дзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час напераво́дзіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

напераво́зіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. напераво́жу напераво́зім
2-я ас. напераво́зіш напераво́зіце
3-я ас. напераво́зіць напераво́зяць
Прошлы час
м. напераво́зіў напераво́зілі
ж. напераво́зіла
н. напераво́зіла
Загадны лад
2-я ас. напераво́зь напераво́зьце
Дзеепрыслоўе
прош. час напераво́зіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

напераго́нкі

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
напераго́нкі - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

напе́рад

прыназоўнік

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

напе́рад

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
напе́рад - -

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

наперадава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. наперадаю́ наперадаё́м
2-я ас. наперадае́ш наперадаяце́
3-я ас. наперадае́ наперадаю́ць
Прошлы час
м. наперадава́ў наперадава́лі
ж. наперадава́ла
н. наперадава́ла
Загадны лад
2-я ас. наперадава́й наперадава́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час наперадава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

напе́радзе

прыназоўнік

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

напе́радзе

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
напе́радзе - -

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

наперажыва́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. наперажыва́юся наперажыва́емся
2-я ас. наперажыва́ешся наперажыва́ецеся
3-я ас. наперажыва́ецца наперажыва́юцца
Прошлы час
м. наперажыва́ўся наперажыва́ліся
ж. наперажыва́лася
н. наперажыва́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час наперажыва́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.