наперадава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. наперадаю́ наперадаё́м
2-я ас. наперадае́ш наперадаяце́
3-я ас. наперадае́ наперадаю́ць
Прошлы час
м. наперадава́ў наперадава́лі
ж. наперадава́ла
н. наперадава́ла
Загадны лад
2-я ас. наперадава́й наперадава́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час наперадава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)