напераво́зіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. напераво́жу напераво́зім
2-я ас. напераво́зіш напераво́зіце
3-я ас. напераво́зіць напераво́зяць
Прошлы час
м. напераво́зіў напераво́зілі
ж. напераво́зіла
н. напераво́зіла
Загадны лад
2-я ас. напераво́зь напераво́зьце
Дзеепрыслоўе
прош. час напераво́зіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)