Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні

упамяну́ты

прыметнік, адносны

адз.
м.
Н. упамяну́ты
Р. -
Д. -
В. -
Т. -
М. -

Крыніцы: sbm2012, tsbm1984.

упамя́нуты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упамя́нуты упамя́нутая упамя́нутае упамя́нутыя
Р. упамя́нутага упамя́нутай
упамя́нутае
упамя́нутага упамя́нутых
Д. упамя́нутаму упамя́нутай упамя́нутаму упамя́нутым
В. упамя́нуты (неадуш.)
упамя́нутага (адуш.)
упамя́нутую упамя́нутае упамя́нутыя (неадуш.)
упамя́нутых (адуш.)
Т. упамя́нутым упамя́нутай
упамя́нутаю
упамя́нутым упамя́нутымі
М. упамя́нутым упамя́нутай упамя́нутым упамя́нутых

Кароткая форма: упамя́нута.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

упамяну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. упамяну́ упамянё́м
2-я ас. упамяне́ш упамяняце́
3-я ас. упамяне́ упамяну́ць
Прошлы час
м. упамяну́ў упамяну́лі
ж. упамяну́ла
н. упамяну́ла
Загадны лад
2-я ас. упамяні́ упамяні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час упамяну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

упа́мятаць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. упа́мятаю упа́мятаем
2-я ас. упа́мятаеш упа́мятаеце
3-я ас. упа́мятае упа́мятаюць
Прошлы час
м. упа́мятаў упа́мяталі
ж. упа́мятала
н. упа́мятала
Загадны лад
2-я ас. упа́мятай упа́мятайце
Дзеепрыслоўе
прош. час упа́мятаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

упапа́д

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
упапа́д - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

упапяро́к

прыназоўнік

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

упапяро́к

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
упапяро́к - -

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

упара́дкавальнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. упара́дкавальнік упара́дкавальнікі
Р. упара́дкавальніка упара́дкавальнікаў
Д. упара́дкавальніку упара́дкавальнікам
В. упара́дкавальніка упара́дкавальнікаў
Т. упара́дкавальнікам упара́дкавальнікамі
М. упара́дкавальніку упара́дкавальніках

Крыніцы: piskunou2012.

упара́дкавальны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. упара́дкавальны упара́дкавальная упара́дкавальнае упара́дкавальныя
Р. упара́дкавальнага упара́дкавальнай
упара́дкавальнае
упара́дкавальнага упара́дкавальных
Д. упара́дкавальнаму упара́дкавальнай упара́дкавальнаму упара́дкавальным
В. упара́дкавальны (неадуш.)
упара́дкавальнага (адуш.)
упара́дкавальную упара́дкавальнае упара́дкавальныя (неадуш.)
упара́дкавальных (адуш.)
Т. упара́дкавальным упара́дкавальнай
упара́дкавальнаю
упара́дкавальным упара́дкавальнымі
М. упара́дкавальным упара́дкавальнай упара́дкавальным упара́дкавальных

Крыніцы: piskunou2012.

упарадкава́на

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
упарадкава́на - -