упара́дкавальнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. упара́дкавальнік упара́дкавальнікі
Р. упара́дкавальніка упара́дкавальнікаў
Д. упара́дкавальніку упара́дкавальнікам
В. упара́дкавальніка упара́дкавальнікаў
Т. упара́дкавальнікам упара́дкавальнікамі
М. упара́дкавальніку упара́дкавальніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)